هوش مصنوعي و توسعه شهري؛ مزايا، خطرات و الزامات

امروزه، گسترش و توسعه سريع شهرنشيني همراه افزايش انواع آلودگي‌هاي محيطي و تخريب محيط‌زيست، استفاده نادرست از زمين و ايجاد ساختارهاي نامناسب در عرصه‌هاي مختلف زندگي موجب شده است تا توجه به شهر هوشمند به‌عنوان راهكاري بي‌بديل در جهت حل معضلات شهري موردتوجه ويژه مديران و برنامه‌ريزان قرار گيرد. در اين مقاله به روش توصيفي - تحليلي به بررسي نقش هوش مصنوعي‏ (AI)‏در توسعه شهري، مزايا، خطرات و الزامات آن پرداخته است بر اساس يافته‌هاي تحقيق مزاياي كاربرد هوش مصنوعي در شهرهاي هوشمند شامل دستاوردهاي بهره‌وري، خدمات جديد، فرصت‌هاي تجاري جديد و حكمراني بهتر تا افزايش مشاركت شهروندان و بهبود پايداري زيست‌محيطي است. خطرات احتمالي نيز شامل شكست فناوري، معضلات اخلاقي، پيامدهاي منفي اقتصادي، و تبعيض اجتماعي - فضايي است. براي كاهش خطرات و درك پتانسيل هوش مصنوعي، دسترسي به داده‌ها، قابليت همكاري و چارچوب‌هاي قانوني گرفته تا عناصر ناملموس‌تر، از جمله ساختار حاكميتي مناسب، ظرفيت اداري، مهارت‌ها و آگاهي عمومي همه‌شمول كاملاً ضروري است.