مدل سازي كلكتور سهموي خطي خورشيدي در سايت شيراز

افزايش جمعيت، افزايش شهرنشيني، صنعتي شدن كشورها سبب شده تا منابع فسيلي ديگر نتواند پاسخ گوي نياز انرژي امروز جهان باشد. يكي از منابع جايگزين براي تأمين انرژي روزافزون، انرژي خورشيدي است كه به دو صورت الكتريكي و حرارتي مي توان از آن استفاده كرد. كلكتورهاي سهموي خطي از فناوري هاي بالغ در زمينه بهره برداري از انرژي حرارتي خورشيد محسوب مي شود كه در اين مطالعه به مدل سازي آن در نرم افزار EES پرداخته شده است. هدف از اين كار محاسبه ميزان حرارت قابل استحصال از كلكتور 100 متري واقع در شهر شيراز و همچنين آناليز حساسيت بر روي پارمترهايي مانند طول كلكتور، دبي سيال انتقال حرارت و ميزان تابش خورشيد است. چون كلكتور مد نظر در مرحله طراحي قرار دارد و هنوز به بهره برداري نرسيده، انجام اين تحقيق به درك فني پروژه كمك فراواني مي كند. نتايج نشان مي دهد كه افزايش طول كلكتور و افزايش ميزان تابش با انرژي حرارتي توليدي رابطه مستقيم دارد. همچنين افزايش دبي سبب افزايش توان حرارتي و كاهش دماي سيال انتقال حرارت خروجي مي گردد. از طرفي هر چه دماي سيال انتقال حرارت ورودي بيشتر شده به علت افزايش اتلافات حرارتي، راندمان كلكتور كاهش يافته است. افزايش سرعت باد نيز به علت افزايش انتقال حرارت جابه جايي با محيط سبب كاهش راندمان و حرارت مفيد كلكتور گرديده است.