كاربرد سيستم هاي بيوالكتروشيميايي در نمك زدايي از آبهاي لب شور

كاهش منابع طبيعي و افزايش نياز به برق براي جمعيت جهان نيازمند توسعه فن آوري هاي جديدي است كه جايگزين پايدار و پاكي براي منابع انرژي مرسوم شود. سلولهاي سوختي ميكروبي به عنوان يك فن آوري اميدواركننده براي مقابله با نيازهاي انرژي جهاني آينده است. سيستم هاي بيوالكتروشيميايي به عنوان ابزار كارآمد و جايگزين براي بازيابي يا حذف مواد مختلف و فلزات سنگين ضمن توليد انرژي الكتريكي به كمك عوامل زيستي در نظرگرفته شده است. استفاده از پيلهاي سوختي زيستي مي تواند اثرات زيست محيطي كمتري نسبت به واحدهاي آب شيرين كن معمول داشته باشد و در صورت تشويق و حمايت دولت ها حتي از نظر اقتصادي نيز قابل رقابت با انواع فناوريهاي متكي به سوخت هاي فسيلي باشد.