شناسايي چالش ها و اولويت بندي موانع ارتباط صنعت و دانشگاه در مراكز آموزش عالي و صنعتي استان كردستان

Identifying the challenges and prioritizing the barriers of industry and university communication in higher and industrial education centers of Kurdistan province

ارتباط دو نهاد دانشگاه و صنعت از ضروري‌ترين مناسبات هر جامعه‌اي است كه به رشد و شكوفايي اين دو نهاد و نيز ارتقاء و بهبود شرايط كل ياري مي‌رساند. در اين راستا تحقيق حاضر با هدف شناخت دقيق‌تر از موانع و چالش‌هاي پيوند دانشگاه و صنعت و شناسايي راه‌حل‌هاي رفع آن در مراكز آموزش عالي و صنعتي استان كردستان انجام‌ شده است.پژوهش حاضر از نوع كيفي و از نظر هدف كاربردي بوده و به شيوه تحقيقات ميداني در مراكز علمي. صنعتي به جمع‌آوري داده‌ها مي‌پردازد. جامعه آماري اين تحقيق شامل اساتيد دانشگاه، صنعتگران و كارآفرينان مرتبط با دانشگاه و صنعت در استان كردستان مي‌باشند ابزارهاي جمع‌آوري داده‌ها شامل مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده كه روايي و پايايي آن‌ها به تائيد اساتيد دانشگاهي و مديران و كارشناسان صنعتي رسيد. جهت جمع‌آوري داده‌ها با كمك مصاحبه‌اي جهت شناسايي و تبيين مشكلات بومي صنعت و دانشگاه از ميان 20 نفر انجام‌شده و جهت استخراج اولويت‌بندي شاخص‌ها از طريق توزيع و تكميل پرسشنامه در ميان 30 نفر از صاحب‌نظران با كمك تكنيك تحليل سلسله مراتبي (AHP) و نرم‌افزارExpert Choice انجام گرفت. نتايج تجزيه‌وتحليل نشان داد كه مهم‌ترين معيارها و موانع تأثيرگذار بر ارتباط صنعت و دانشگاه‌ها به ترتيب عوامل سياست‌گذاري (قوانين و مقررات)، آموزشي و پژوهشي، اداري و اجرايي و عامل فرهنگي بوده و بنا بر نقطه نظرات مشاركت‌كنندگان مي‌توان دريافت كه در ارتباط بين دانشگاه و صنعت سه متغير محتوايي، فرآيندي و زمينه‌اي تأثيرگذار بوده و صنعت به دليل نداشتن شفافيت و گشودگي لازم در بيان نيازهاي خود دانشگاه را دچار ابهام در پاسخگويي به آن‌ها نموده است. از سوي ديگر روال اداري طولاني و فرسايشي انجام كار در صنعت و دانشگاه موجب كندي پيشرفت پروژه‌هاي پژوهشي و دلسردي و نارضايتي مراكز صنعتي و دانشگاهي گرديده است. از طرف ديگر قوانين و مقررات سخت‌گيرانه، روابط غيررسمي، بدگماني‌ها و سوءبرداشت‌هاي طرفين منجر به آسيب در روابط كاري، بي‌اعتمادي و كاهش زمينه اثبات توانايي‌هاي اساتيد فعال و متخصص شده است. درنهايت پيشنهاد مي‌گردد دولت با ايجاد هماهنگي‌هاي كلان كشوري، يگانه سازي اهداف ملي و تشكيل ديدگاه مشاركتي و منعطف در بين دانشگاه و صنعت زمينه‌هاي همكاري بين اين دو نهاد را تسهيل و تحكيم نمايد.

Each The relationship between the two institutions, university and industry, is one of the most essential relations of any society, which helps the growth and prosperity of these two institutions, as well as the promotion and improvement of the overall conditions. In this regard, the present research has been conducted with the aim of knowing more precisely the obstacles and challenges of linking university and industry and identifying the solutions to solve it in the higher and industrial education centers of Kurdistan province. The current research is of a qualitative type and is applied in terms of purpose and in the manner of field research in scientific centers. An industry collects data. The statistical population of this research includes university professors, industrialists and entrepreneurs related to universities and industry in Kurdistan province. Data collection tools include interviews and researcher-made questionnaires, whose validity and reliability were confirmed by university professors, managers and industrial experts. In order to collect data with the help of an interview to identify and explain the local problems of industry and university among 20 people and to extract the prioritization of indicators through the distribution and completion of a questionnaire among 30 experts with the help of Analytical Hierarchy Technique (AHP) and Expert Choice software. Was performed. The results of the analysis showed that the most important criteria and obstacles affecting the relationship between industry and universities are policy factors (laws and regulations), educational and research, administrative and executive factors, and cultural factors. Industry has three influential variables: content, process and context, and due to lack of transparency and openness in expressing the university s own needs, the industry has caused ambiguity in responding to them. Finally, it is suggested that the government facilitates and consolidates the fields of cooperation between the two institutions by establishing macro-national coordination, unifying national goals and forming a cooperative and flexible perspective between the university and the industry.