نقش همگرايي زباني تركان عثماني در واگرايي اعراب منطقه طي جنگ جهاني اول

زبان مشترك يكي از مولفه هاي هويتي و فرهنگي مي باشد كه در همبستگي بين افراد يك ملت و يك قوم در بستر تاريخ نقش قابل توجهي داشته است زبان مي تواند عامل اتحاديك قوم يا يك ملت باشد اين مشأله به ويژه در دولتهاي كثيرالمله اي مانند دولت عثماني در اتحاد ملي آن طي جنگ جهاني اول نقش بسزايي داشت.به ويژه زماني كه بيشترين گروه قومي آن يعني تركها به انديشه ي پانتركيسم روي آوردند كه با توجه به وجود اقوام ديگر تحت نظام حاكميت اين مسأله مي توانست چالش برانگيز باشد.از اين رو اين پژوهش برآن است تا به نقش همبستگي زباني تركان عثماني در واگرايي اعراب تحت سلطه ي دولت عثماني طي جنگ جهاني اول بپردازد.روش پژوهش توصيفي تحليلي است، دستاوردهاي اين پژوهش نشان مي دهد كه انديشه ي پانتركيسم و رويكرد متعصبانه نسبت به اعراب در منطقه ي بين النهرين موجب واگرايي آنان نسبت به حاكميت تركان شده است به طوري كه انگيزه ي اعراب را در تشكيل دولت ملي عرب قوت بخشيد.