شماره ركورد كنفرانس :
5304
عنوان مقاله :
تحليل تطبيقي بلاغي مدائح نبوي در قصائد خاقاني و قصيدۀ «برده» بوصيري با تاكيد بر استعاره
پديدآورندگان :
نوالديني اقدم يحيي استاديار گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه پيام نور , حيدرزاده سردرو حسن استاديار گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه پيام نور
كليدواژه :
مدح نبوي , خاقاني , بوصيري , قصائد , برده , بلاغت , استعاره.
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي ادبيات تطبيقي؛ پارسي، عربي و انگليسي
چكيده فارسي :
مدح پيامبر اكرم (ص) از زمان صدر اسلام تا كنون از جملۀ موضوعاتي است كه در شعر شاعران عرب، فارس و ساير زبان هاست كه مقايسه تطبيقي آن يكي از جلوه هاي محسوس پيوند فرهنگ ها و زبان هاي مختلف است؛ آغاز اين مدحيات با سرايش قصائدي از سوي كعب بن زهير، كعب بن مالك، عبدالله رواحه، حسان ثابت و ساير شعراي دورۀ اسلامي است؛ هرچند كه در دوره هاي اموي و عباسي ركودي در اين امر بوجود آمد(1) امّا بعد ها مدح نبوي رواج پيدا كرده و با قصائد شاعراني از جمله بوصيري به مرحلۀ رشد مي رسد. اين مقاله در نظر دارد پنج قصيدۀ خاقاني(متوفي595 ق) ـ كه موضوع همۀ آنها مدح نبوي است ـ با قصيدۀ «بردۀ» محمد بن سعيد بوصيري(متوفي698 ق) از منظر بلاغت بصورت تطبيقي مورد تحليل قرار دهد؛ در اين مقاله ابتدا آرائه هاي ادبي (بيان و بديع) بر اساس بسامد كاربرد احصا نموده، سپس (استعاره) مورد تحليل قرار گرفته است؛ نتايج تحقيق بيانگر آن است كه در مدائح نبوي هر دو شاعر استعاره مكنيه تنوع و تكثر بيشتري نسبت به ساير استعارات دارد و هردوي آنها در استخدام اين آرايه ادبي ابتكارات جالبي داشته اند.
