بررسي نقش مولفه هاي هوش اخلاقي در پيش بيني بهزيستي تحصيلي دانش آموزان

در دنياي امروز، مطالعه عوامل مؤثر بر بهزيستي تحصيلي ازجمله دغدغه‌هاي اصلي و يكي از شاخص‌هاي مهم در ارزيابي آموزش‌وپرورش است و تمام كوشش‌هاي اين نظام، درواقع براي جامعه عمل پوشاندن به اين امر است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسي نقش مؤلفه‌هاي هوش اخلاقي در پيش‌بيني بهزيستي تحصيلي دانش آموزان بود. اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي دانش‌آموزان دختر پايه هفتم ناحيه يك شهركرد در سال تحصيلي 1402-1401 بودند كه تعداد 120 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به پرسش‌نامه‌هاي پرسش‌نامه هوش اخلاقي فنيل و كيل (2007) و بهزيستي تحصيلي پيترينن و همكاران (2014) پاسخ دادند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. نتايج نشان داد بين هوش اخلاقي با بهزيستي تحصيلي همبستگي معني‌داري وجود داشت و هوش اخلاقي توانايي پيش‌بيني بهزيستي تحصيلي دانش آموزان را داشت.