شماره ركورد كنفرانس :
5308
عنوان مقاله :
آسيب‌پذيري و تاب‌آوري گردشگري روستايي در برابر تغييرات اقليم
پديدآورندگان :
رزاقي بورخاني فاطمه F.Razzaghi@sanru.ac.ir استاديار گروه ترويج و آموزش كشاورزي، دانشكده علوم زراعي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري، ساري، ايران , داداشي فيروزجائي سحر dadashifirouzjaei78@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد توسعه روستايي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , ذكوي رومينا roominazakavi20@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد توسعه روستايي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , غلامي راحله gholamirahil617@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد توسعه روستايي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري
كليدواژه :
تغييرات اقليمي , تاب‌آوري , سازگاري , آسيب پذيري , مخاطرات گردشگري , توسعه پايدار گردشگري
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي برنامه ريزي و توسعه گردشگري( توسعه و تسهيل زيارت و گردشگري)
چكيده فارسي :
گردشگري به عنوان يك صنعت مهم اقتصادي در توليد ناخالص داخلي جهان است. آمارهاي جهاني نشان مي‌دهد كه مناطقي كه انتظار مي‌رود رشد گردشگري در آن ها در دهه‌هاي آينده قوي ترين باشد، بيشتر تحت تاثير آسيب‌پذيري و بحران تغييرات آب و هوايي قرار دارند. كاهش تعداد گردشگران تأثير منفي بر رشد اقتصادي و از دست دادن شغل صاحبان بنگاه‌هاي گردشگري و كسب و كارهاي وابسته به گردشگري خواهد داشت. تغييرات آب و هوايي خطري براي اقتصاد جهاني و مانعي فزاينده براي توسعه گردشگري براي دستيابي به اهداف توسعه پايدار خواهد بود. بنابراين توسعه گردشگري پايدار و تاب آور براي دستيابي سريع به توسعه پايدار روستايي و انعطاف‌پذيري سيستم گردشگري حائز اهميت است. اين مطالعه به صورت كتابخانه‌اي با روش تحليلي و مقايسه‌اي به بررسي ميزان آسيب‌پذيري كشورهاي مختلف جهان و مقايسه رشد سالانه پيش‌بيني شده گردشگري و نيز اهميت تاب‌آوري گردشگري روستايي در برابر تغييرات اقليم و راهكارهاي توسعه گردشگري پايدار روستايي در ايران مي‌پردازد. تاب‌آوري گردشگري ظرفيت افراد و جامعه را براي استفاده از منابع و سازگاري در برابر مشكلات و ناملايمات، مديريت بهينه اقدامات سازگاري و انطباقي در راستاي تغييرات ناگهاني افزايش مي‌دهد. مطابق يافته‌ها، ساز و كارهاي توسعه گردشگري جامعه محور، توسعه كارآفريني روستايي، برنامه‌ريزي براي اشتغال جوانان روستايي و افزايش مهاجرت معكوس شهر به روستا، تمركز بر توسعه زنجيره ارزش گردشگري، افزايش ظرفيت تحمل گردشگري، توسعه اقدامات امنيت اكولوژيكي گردشگري با مديريت منابع آب و انرژي براي كاهش آسيب‌پذيري و افزايش تاب‌آوري گردشگري روستايي در برابر تغييرات اقليم پيشنهاد مي‌شود.
