توسعۀ زيارت و گردشگري و تأثير آن بر تحولات اجتماعي-فرهنگي (مطالعۀ موردي: نگاهي به تاريخچه شهر رادكان)

امروزه توجه به عرصۀ فرهنگي و اجتماعي گردشگري، ضرورتي انكارناپذير است، زيرا گردشگر و ميزبان با دو فرهنگ متفاوت با يكديگر در تعامل قرار مي‌گيرند‌؛ كه اين اختلاف فرهنگ‌ها، تأثيراتي را بر پايداري هر دو جامعه موجب مي‌شود. از ديدگاه اجتماعي، پذيرش گردشگران مذهبي در شهر رادكان * بر روي نحوۀ كنش‌پذيري، نحوۀ رابطه متقابل انسان‌ها و نحوۀ زيست‌ پذيري مي‌تواند، مؤثر باشد.اين مقاله كه به صورت فيش‌برداري و كتابخانه‌اي به گونه استقرائي (جزء از كل) و توصيفي–تحليلي است اين پژوهش با هدف توسعۀ زيارت و گردشگري و تأثير آن بر تحولات اجتماعي– فرهنگي به بررسي و تحليل مي‌پردازد، لذا توسعۀ گردشگري با تأثير‌گذاري بر ابعاد اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و محيطي مقصد، مي‌تواند در ارتقاء يا تنزل كيفيت زندگي جامعۀ محلي، نقش برجسته‌اي ايفا كند. با اين وجود، امروزه بهبود كيفيت زندگي، هدف اصلي تمام برنامه‌ريزي‌ هاست. با توجه به‌ نگرش سيستمي‌ و‌ همسان دانستن گردشگري به مثابه يك سيستم، سعي بر آن است تا براي پويايي سيستم گردشگري استان، در راستاي تطبيق عرضه با تقاضا، قابليت‌هاي‌ عناصر اين سيستم را بشناسيم، ضعف‌هاي آن را نمايان سازيم و بين عناصر سيستم گردشگري ،ارتباط سازمندي برقرار كنيم و از كاركردهاي مثبت آنها با مشاركت مردم به نفع جامعه و منطقه بهره‌مند شويم.گردشگري مذهبي از گذشته تاكنون از زمره قديمي‌ترين و پر رونق‌ترين انواع گردشگري سراسر جهان است.