بررسي تشبيهات زبان عامه در قصه‌هاي هوشنگ مرادي كرماني و نگاهي به تشبيهات تازه در آن

تشبيه برجسته‌ترين جوهرۀ شعر شاعران و از مهم‌ترين و پركاربردترين صورخيال است؛ چنان‌كه در بررسي صورخيال شاعران، تشبيه بالاترين كاربرد را دارد. تشبيه در متون نثر نيز اهميت بسيار دارد؛ البته شيوۀ كاربرد و كيفيت تشبيه در متون نثر ادب فارسي از جمله متون داستاني معاصر متفاوت است. يكي از ويژگي‌هاي تشبيه در متون داستاني معاصر، كاربرد فراوان تشبيهاتي است كه در زبان عامه كاربرد دارد؛ داستان‌هاي هوشنگ مرادي كرماني از جمله متوني است كه تشبيهات رايج در زبان عامه در آن به‌وفور ديده مي‌شود. در اين پژوهش كه از نوع كتابخانه‌اي است و به شيوۀ توصيف و تحليل ارائه مي‌شود تشبيهات زبان عامه در آثار هوشنگ مرادي كرماني بررسي مي‌شود و نگاهي به تشبيهات تازه در آثار اين نويسندۀ كرماني افكنده خواهد شد. نتيجۀ بررسي تشبيهات زبان عامه در آثار هوشنگ مرادي كرماني نشان داد كه چون هوشنگ مرادي كرماني خود را از جنس مردم مي‌داند و به زبان آن‌ها سخن مي‌گويد، پس بيشتر تشبيهاتي كه به‌كاربرده‌است، از زبان عامه هستند و در زندگي روزمره مردم جامعه به وفور استفاده‌ مي‌شوند. همچنين براي خيال‌انگيزي متن گاهي تشبيهات تازه نيز خلق شده كه بسيار خيال‌انگيز ‌است.