سيماي امام راهنما،خواجۀ حق و ساقي كوثر در منطق الطير عطار نيشابوري

اين پژوهش با هدف بررسي الگوهاي شخصيتي حضرت علي (ع)، وقايع زندگي، احاديث و روايات مربوط به ايشان با تكيه به ديدگاه عطار در منطق الطير انجام شده است. پژوهش حاضر يك بررسي توصيفي _ تحليلي است كه به بررسي و شناخت حضرت و معرفي وي در داستان هاي عطار پرداخته است. حضرت علي (ع) نخستين امام شيعيان و چهارمين خليفه از خلفاي راشدين است. ايشان به جوانمردي، شجاعت، علم و معرفت، ايثار، سخاوت و الگويي براي ولايت كه به عنوان يكي از بزرگ ترين مردان صدر اسلام مشهور مي باشند. شيخ عطار جز پيامبر اكرم (ص) از كسي به عظمت علي (ع) ياد نكرده است، و آيات و روايات متعددي در شأن وي مي آورد و القاب فراواني را در جهت شناساندن جايگاه معنوي حضرت ذكر مي كند كه نشان دهندۀ نهايت اعتقاد و ارادت اوست. عطار با بيان حكاياتي به القاب و داستان هاي گوناگون زندگاني حضرت اشاره مي كند؛ تا خوانندگان دريابند كه علي (ع) اسوۀ پارسايي ، شجاعت و نمونه و مظهر بارز يك مسلمان فداكار بوده و در برابر رب يگانه و پيامبر (ص) تسليم محض بوده است. شيخ بدين طريق تصريح مي كند كه علي (ع) پيشوا و مرجع عرفا و صوفيه است . عطار جدا از ويژگي هاي اخلاقي فكري ايشان به ذكر روايات تاريخي نيز مي پردازد. در نهايت وي حضرت علي (ع) را در معناي رمزي، ولي حق مي داند.