تحليل كاركرد مواد فرهنگ عامه (افسانه، قصه و حكايت) در برخي از داستان‌ها و رمان‌هاي هوشنگ گلشيري

فرهنگ و ادبيّات عامه همواره در خلال كتاب‌هاي ادبي، از نخستين آثار موجود تا عصر حاضر نمود و بروز يافته است، لذا بررسي اين آثار مي‌تواند به شكلي مؤثر و كارآمد، روشنگر عادات، زبان، جهان بيني و راهنمايي مناسب براي مطالعات فرهنگي باشد. بخشي از اين نمودهاي فرهنگي در آثار نويسندۀ معاصر ايران، هوشنگ گلشيري به چشم مي‌خورد. گلشيري نويسنده، داستان پرداز و منتقد ادبي است كه با استفاده از مواد فرهنگ عامه؛ بويژه افسانه، قصه و حكايت، ضمن حفظ و يادكرد آنها در حافظۀ مردم، توانسته است به كمك كاركرد آنها به تأثيرگذاري بر خوانندگان و در نتيجه مقبوليت بيشتر آثارش دست پيدا كند. اين مقاله مي كوشد تا با روش تحليلي- توصيفي، ضمن نمونه خواني برخي از داستانها و رمانهاي نويسنده، به تحليل كاركردهاي قصه، افسانه و حكايات استفاده شده در آثار او بپردازد. تعاملات گفتاري و رفتاري، اشتراكات زير ساختي فرهنگي، نكات تعليمي، خوانش گسست هاي اجتماعي از جمله كاركردهاي مواد فرهنگ عامه در آثار گلشيري است.