بررسي سيماي خانواده در رمان رؤياي تبت

خانواده، اولين نهاد اجتماعي است كه روابط و مناسبات ميان اعضاي آن، معمولاً دست مايه تصويرسازي و خلق هنري در فضاي داستان قرار مي گيرد. فريبا وفي از جمله زنان نويسنده اي است كه در انعكاس تصوير خانواده در ادبيات داستاني معاصر فارسي مؤثر بوده است و در رمان هاي او بستر خانواده با نقش اصلي رمان پيوندي ناگسستني دارد. مبناي پژوهش حاضر رمان «روياي تبت» است كه با رويكردي جامعه شناسانه و كاربست روش تحليل كيفي بررسي شده است. خانواده در رمان هاي فريبا وفي به ويژه رمان انتخاب شده نقش مهمي را ايفا مي كند و همه زنان و مردان اين رمان بيش از هر چيز در قالب خانواده نشان داده شده اند. وفي در به تصوير كشيدن خانواده رويكردي آسيب شناسانه را انتخاب كرده است. خانواده هاي به تصوير كشيده شده در رمان هاي او، خانواده هائي خوشبخت نيستند و نمي توانند در ارائه كاركردهاي خود موفق عمل كنند. در اين رمان تنها خانواده جاويد و شيوا بيش از همه با مؤلفه هايي از قبيل روشنفكري، هرمي نبودن ساختار قدرت، تضعيف روابط خويشاوندي، عدم پايبندي استوار به مذهب و... در طيف هسته اي مدرن قرار مي گيرد و بقيه خانواده ها، خانواده هايي سنتي و هسته اي هستند.