بازخواني شعر عـاشورايي شهـريـار و جـواهـري با تأكيد بركاركرد عاطفي زبان در شعر

شهريار غزل سراي معاصر فارسي و محمد مهدي جواهري شاعر عراقي، دو چهره برجسته در ادبيات معاصر به شمار مي روند. سروده هاي عاشورايي اين دو، گوياي پيوند ژرف آنان با باورهاي ديني است، اين مقاله با روش توصيفي –تحليلي و با تأكيد بر كاركرد عافي زبان، شعر عاشورائي اين دو را بررسي و با هم مقايسه نموده است و در صدد پاسخ گويي به اين پرسش است كه هر كدام از آن دو، در حادثه كربلا چه ديده اند و چه چيزي را برجسته نموده اند؟ نتايج پژوهش، تأثير حالت هاي روحي شاعر در خلق اثر را به وضوح نشان مي دهد. مرثيه هايي شهريار سرشار از حزن و اندوه است كه با قلبي شكسته، ژرفاي اين فاجعه دلخراش تاريخ بشر را بازتاب داده، اما فضاي حاكم بر شعر عاشورايي جواهري به كلي متفاوت است، در شعر جواهري، بخش حماسي اين حادثه ي عظيم، به قدري برجسته شده كه روح مخاطب را سرشار از شور و شعف مي كند. اولي وصف يك فاجعه و دومي شرح يك حماسه است. در هر كدام، عاطفه شاعر چنان با موضوع گره خورده كه گويي اين حادثه، آن حادثه نيست.