انواع شيوه هاي بياني وصف در شعر نيما يوشيج

از ميان شيوه هاي مختلف بياني، آن چه كه از ابتداي ادب فارسي تا به حال در شعر به عنوان يك اصل باقي مانده است، وصف است. اين امر بيان گر اهمّيّت وصف در شعر است كه متأسّفانه در نقد ادبي چندان توجّهي بدان نشده است. وصف از ويژگي هاي اساسي شعر دوره معاصر است؛ بنابراين بررسي شيوه هاي مختلف بياني وصف در شعر نيما كه پدر شعر نو فارسي است، ضروري به نظر مي رسد و تبيين آن مي تواند در ادبيّات و شعر سودمند باشد. در اين نوشتار با روش توصيفي تحليلي به تبيين شيوه هاي بياني وصف در شعر نيما پرداخته شده است .نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه نيما يوشيج از شيوه هاي بياني روايي، شاعرانه و هنري در شعر خويش بهره برده است. شيوه بياني شاعرانه توصيف حال و فضاي شاعرانه است كه نيما توانمندي خاصي در به كار بردن آن از خود نشان داده است. شيوه بياني هنري، بيان هنرمندانه واقعيت است كه وي در اين شيوه نيز، توانمندي خود را به اثبات رسانده است. در شيوه بياني روايي نيز موضوعات با روايت توصيف مي شوند. اين شيوه در توصيفات عيني و تجسمي كارآيي خاصي دارد و در منظومه هاي داستاني نيما زياد به كار رفته است.