كمدي ايستاده پديده اي نوظهور در ايران

كمدي ايستاده يا استندآپ كمدي گونه اي نوين و زيرشاخه اي از طنز است و مدّت كوتاهي است كه در ايران در حال معرفي و گسترش است. كمدي ايستاده نوعي ادبيات شفاهي و تركيبي از سخنوري، بازيگري و روايتگري است. در اين هنر، كمدين به صورت مستقيم و بدون واسطه، با مخاطباني كه ممكن است از هر قشر و در هر سني باشند، ارتباط برقرار مي كند و سعي مي كند با استفاده توأمان از كلام و نمايش، آنان را سرگرم كند و مشكلات و مسائل فرهنگي و اقتصادي را در قالب طنز بيان كند. در اين پژوهش، ضمن معرفي اين گونه هنري تأثيرگذار و انواع سبك هاي كمدي قابل اجرا در اين هنر، دو مورد از اجراهاي كمدين هاي ايراني بررسي و با هم مقايسه مي شوند و سبك ها و شگردهايي كه حميد ماهي صفت و حسن ريوندي در خلق اين گونه نمايش ها به كار مي برند، توضيح داده مي شود. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه اين دو كمدين با بهرهگيري از زبان عاميانه، لحن محاوره اي و با استفاده از زبان بدن و مهارت هاي بازيگري، اجرايي سرگرم كننده داشته و با زبان طنز از مسائل اجتماعي و فرهنگي انتقاد كردند؛ اما ماهي صفت بيشتر از لطيفه گويي و ريوندي بيشتر از شگرد تقليد صدا استفاده مي كنند. شيوه گردآوري اطلاعات در اين مقاله كتابخانه اي و روش تحقيق توصيفي-تحليلي است كه اطلاعات گردآوري شده با روش تحليل محتوا طبقه بندي و پردازش شده است.