تحليل سفرنامه سانسون براساس رويكرد نشانه‌شناسي اجتماعي تئو ون‌ليوون

نشانه‌شناسي اجتماعي استخراج‌كننده مفاهيم مرتبط با ارتباطات اجتماعي است، خواه در سطح شخصيت‌ها و خواه در سطح كلان آن؛ يعني فرهنگ و اجتماع و بر اساس آن نگرش‌ها نسبت به اجتماع و مسائل مورد تنش ميان كاربران تحليل مي‌شود. اين جستار به تحليل سفرنامه سانسون اختصاص دارد. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي انجام شده است. باهدف پاسخ‌گويي به اينكه كنشگران حاضر در اين متن براساس كدام الگوها از نشانه‌شناسي اجتماعي به برقراري ارتباط مي‌پردازند و پيروي هركدام از الگويي خاص چه نكته‌اي منتقل مي‌كند. در پاسخ به اين پرسش‌ها كه شاه سليمان بر اساس كدام‌يك از الگوهاي نشانه‌شناسي اجتماعي با طيف‌هاي مختلف ارتباط برقرار مي‌كند؟ سانسون به‌عنوان يكديگري كه در جامعه ايران حضور دارد طبق كدام الگوي ارتباطي خود را نشان مي‌دهد؟ ملت ايران و مقامات براساس كدام الگو عمل مي‌كنند؟ سانسون بر اساس رويكردهاي الگوي قواعد عمل مي‌كند، هر چه با هنجارهاي او همگرا است را مي‌پذيرد و واگرا را رد مي‌كند. شاه سليمان بر اساس رويكردهاي الگوي قواعد ارتباط برقرار مي‌كند كه شاه داراي بحران هويتي بوده و داراي يك اقتدار پوشالي و مستبدانه است، شاه سليمان تنها با مقامات خارجي بر اساس همپوشي رفتار مي‌كند. مردم به‌عنوان كاربران اصلي اجتماع شاه را سرمشق مي‌دانند و باهم براساس اقتدار غيرشخصي رفتار مي‌كنند. نفوذ مقامات بر شاه نشانه اقتدار شخصي است و شاه هم اقتدار شخصي دارد.