بررسي هنجارگريزي آوايي، زماني و دستوري در اشعار حميدي شيرازي

يكي از مؤلفه هاي زبان، عدول از قواعد و قوانيني است كه دربارۀ آن وجود دارد. اين امر گاهي عامدانه و گاه به صورت ناخواسته روي‌مي دهد كه از نظر زبان شناسان، هنجارگريزي محسوب‌مي شود. اما بايد توجه داشت كه هنجارگريزي، گاهي در سطح واج صورت مي گيرد و گاه به صورت واژه، دستور و نحو مشهود مي گردد. فرماليست ها با توجه به تغييراتي كه در ساختمان واژه روي مي دهد، آنها را به دسته هاي مختلفي تقسيم مي كنند. در شعر حميدي شيرازي كه از شاعران معاصر است، عدول از زبان معيار در چند سطح به خوبي مشهود است كه اين امر به خاطر تاثيرپذيري شاعر از سبك كلاسيك روي داده‌است. وي در بخش هنجارگريزي آوايي، حرف يا حروفي از واژه را تغيير داده كه بسامد آن نيز بسيار قابل توجّه است، حميدي شيرازي همچنين از واژگان در جايگاه باستان گرايي به دو صورت بهره برده كه نمودهاي آن در اشعارش بارز است، استفاده وي از سطح دستوري واژگان و عدول از هنجار معيار زباني نيز، سبب شده تا در سروده هاي او، هنجارگريزي دستوري را مشاهده‌نماييم كه تمامي اين عوامل نه تنها آسيبي به بافت و كلام شاعر نمي زند بلكه نوعي تغيير نگرش را مي توان از آنها برداشت‌نمود. اين تحقيق با روش تحليل و توصيف اشعار حميدي شيرازي به جهت شناسايي انواع هنجارگريزي در سروده هاي او به انجام رسيده كه در پايان، وجود انواع آن را در اشعارش به اثبات‌رسانيده ايم.