پي جويي بروز مقاومت در علف هاي هرز باريك برگ به علف كش هاي رايج در مزارع گندم و كلزا

تكامل علف هاي هرز مقاوم به علف كش از تهديدهاي مهم در توليد محصولات كشاورزي محسوب مي شود. براي مديريت اين پديده نياز است كه الگوهاي بروز مقاومت در جمعيت هاي مقاوم به درستي شناسايي شوند. در اين پژوهش 124 و 45 توده علف هرز باريك برگ )يولاف وحشي، چچم و خون يواش( از مزارع گندم و كلزاي استان هاي مختلف جمع آوري و از نظر بروز مقاومت غربال گري شدند. اعمال تيمارها در مرحله ي سه تا چهار برگي علف هاي هرز با كاربرد دُزهاي توصيه شده علف كش هاي كلودينافو پپروپارجيل، پينوكسادن، مزوسولفورون+ يدوسولفورون و مزوسولفورون+ يدوسولفورون+ ديفلوفنيكان براي توده هاي جمع آوري شده از مزارع گندم و علف كش هاي هالوكس يفوپ-آر-متيل، ستوكسيديم، سيكلوكسيديم و كلتوديم براي توده هاي جمع آوري شده از مزارع كلزا، در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در شرايط گلخانه انجام شد. چهار هفته پس از اعمال تيمارها، وزن تر توده ها اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه از 124 توده باريك برگ مزارع گندم، 52 ، 9، 18 و 17 درصد آنها به ترتيب به علف كش هاي كلودينافو پپروپارجيل، پينوكسادن، مزوسولفورون+ يدوسولفورون و مزوسولفورون+ يدوسولفورون+ ديفلوفنيكان مقاومت داشتند. همچنين نتايج ارزيابي در 45 توده باريك برگ مزارع كلزا حاكي از بروز مقاومت در 47 ، 46 و 22 درصد از توده ها به ترتيب به علف كش هاي هالوكس يفوپ-آر-متيل، ستوكسيديم و كلتوديم داشت. اما هيچكدام از توده ها به علف كش سيكلوكسيديم مقاومت نشان ندادند. الگوهاي مقاومت عرضي در 36 درصد از جمعت هاي مورد مطالعه در كلزا و مقاومت چندگانه به هر دو گروه بازدارنده هاي ACCase و ALS در 16 درصد توده هاي باريك برگ مورد مطالعه در مزارع گندم تأييد شد. توصيه مي شود از كاربرد علف كش هاي با مكانيزم عمل يكسان براي كنترل علف هاي هرز باريك برگ در مناطقي كه گندم و كلزا در تناوب قرار دارند خودداري شود.