مطالعه تأثير علف كش هاي بازدارنده استولاكتات سينتاز روي رشد و عملكرد گندم و مديريت علف هاي هرز در شمال استان خوزستان

اين آزمايش با هدف بررسي تأثير علف كش هاي بازدارنده استولاكتات سينتاز روي رشد و عملكرد گندم و باقي مانده علف كش ها در مزرعه گندم )رقم مهرگان( در كشت و صنعت شهيد بهشتي شهرستان انديمشك استان خوزستان به صورت مقايسه علف كش هاي سولفوسولفورون )آتلانتيس( و مزوسولفورون متيل + يدوسولفورون متيل سديم )آپيروس( با شاهد بدون تيمار علف كش بر اساس آزمون t-test با چهار تكرار در سال زراعي 1400 - 1399 اجرا شد. علف كش هاي بازدارنده سنتز استولاكتات سينتاز در ابتداي پنجه زني گندم مورد استفاده قرار گرفتند. در اين پژوهش صفاتي مانند ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملكرد بيولوژيك، عملكرد دانه، شاخص برداشت و باقي مانده علف كش ها در خاك بررسي شدند. نتايج آزمون t-test نشان داد كه كاربرد علف كش اثر معني داري بر صفات ارزيابي شده گندم داشت ) 0.01≥P (. بر اساس نتايج مقايسه ميانگين صفات، بيش ترين ميزان ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك در تيمار شاهد بدون علف هرز به دست آمد. كم ترين ميزان اين صفات نيز به تيمار شاهد بدون علف كش تعلق داشت. نتايج نشان داد كه كاربرد علف كش آپيروس با ايجاد بقاياي كم تر در خاك در مقايسه با علف كش آتلانتيس توان بيش تري در حذف رقابت علف هاي هرز و اثرات مطلوب بيش تري بر روي رشد و عملكرد گياه گندم داشت. لذا به نظر مي رسد براي كنترل علف هاي هرز مزارع گندم، كاربرد علف كش آپيروس در مقايسه با علف كش آتلاتنتيس گزينه مناسب تري باشد.