اثر قارچ ميكوريز و شبه ميكوريز بر ميزان سبزينگي گياهچه گندم در حضور چاودار

به منظور تأثير كاربرد قارچ ميكوريز ) Glomus mossea ( و شبه ميكوريز ) Piriformospora indica ( بر سبزينگي گياهچه گندم رقم پيشتاز در رقابت با چاودار ) Secale Cereal (، آزمايشي در سال 1401 - 1400 در گلخانه آموزشي دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا انجام شد.عوامل مورد بررسي شامل چهارسطح نسبت هاي جايگزيني 25:75 ، 50:50 ، 75:25 ، 100:0 به ترتيب گندم و چاودار با تراكم كل 8 بوته در گلدان، سه سطح تلقيح با قارچ ميكوريز، شبه ميكوريز و عدم تلقيح درسه تكرار بود. محتوي كلروفيل a، b و كاروتنوئيد با روش آرنون ارزيابي شد نتايج نشان داد كه افزايش سطح تراكم علف هرز چاودار، ميزان سبزينگي را در گندم كاهش داد. كه اين كاهش در قارچ ميكوريز محسوس تر بود. بيش ترين درصد ميزان كلروفيل a، b و كاروتنوئيد در تيمار گندم خالص 100:0 )عدم حضور چاودار( با اعمال هر دو قارچ و كم ترين مقادير اين صفات در تيمار 25:75 درصدي تراكم گندم- چاودار ديده شد. به طور كلي هردو قارچ ميكوريز و پيريفورموسپورا موجب افزايش ميزان كلروفيل a، b و كاروتنوئيد در گندم در شرايط رقابتي شده و اثر منفي رقابت علف هرز چاودار با گندم را تا حدودي بهبود بخشيدند.