اثر علف كش هاي مختلف در كنترل علف هرز وايه ( Ammi majus ) در مزارع چغندرقند پاييزه( Beta vulgaris) ) منطقه جنوب شرقي خوزستان

به منظور بررسي تأثير علف كش هاي مختلف در كنترل علف هرز وايه در چغندرقند، آزمايشي به صورت بلوك هاي كامل تصادفي با 12 تيمار و چهار تكرار در سال زراعي 97 - 1396 در مزارع منطقه جنوب شرق خوزستان اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل، 1 و 2 و 3 -كاربرد كلوپيراليد به ميزان 6/ 0، 8/ 0 و 0/ 1 ليتر در هكتار. 4 و 5 و 6- كاربرد دس مديفام+فن مديفام و اتوفومزيت به ميزان 75 / 2، 3 و 25 / 3 ليتر در هكتار. 7 و 8 و 9 -كاربرد سيكلوآت )رونيت( به ميزان 3، 4 و 5 ليتر در هكتار 10 - كاربرد علف كش هاي سيكلوآت+ كلوپيراليد به ترتيب به ميزان ) 3 + 6/ 0 ليتر در هكتار( از ماده تجاري. 11 و 12 - شاهد وجين و عدم وجين علف هاي هرز بودند. نتايج مقايسه ميانگين داده هاي آزمايش نشان داد كه علف كش كلوپيراليد در كليه دُزهاي مصرفي قادر به كنترل مطلوب علف هرز وايه بود. در بين تيمارهاي مديريت علف هاي هرز بيش ترين عملكرد ريشه چغندرقند ) 11/57 كيلوگرم در مترمربع(، به تيمار شاهد وجين دستي اختصاص داشت. تيمار كاربرد كلوپيراليد 800 ميلي ليتر در هكتار به خاطر كارايي مناسب در كنترل علف هرز وايه ) 86 درصد( ازنظر عملكرد ريشه چغندرقند تفاوت معني داري با تيمار شاهد وجين دستي نداشت.