بررسي كارايي روش هاي مهار علف هرز پيچك مزرعه اي (.Convolvulus arvensis L )در مزارع آيش نيشكر (. Saccharum officinarum)

اين تحقيق به منظور بررسي كارايي مديريت تلفيقي پيچك مزرع هاي در شرايط آيش نيشكر در سال 1399 به اجرا گذاشته شد. آزمايش به صورت كرت هاي خرد شده و در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام پذيرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل: الف( كرت هاي اصلي شامل چهار سطح كاربرد عمليات خاك ورزي 1- گاوآهن برگردان دار؛ 2- گاوآهن برگردان دار+ ديسك؛ 3-ديسك؛ و 4- بدون خاك ورزي.، و ب- كرت هاي فرعي در چهار سطح 1- كاربرد علف كش گلايفوسيت؛ -2 كاربرد اختلاط گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ؛ 3- توفوردي+ ام سي پي آ؛ و 4- بدون مصرف علف كش بودند. نتايج نشان داد كه كاربرد گاوآهن و همچنين تلفيق گاوآهن+ ديسك و سپس استفاده از اختلاط دو علف كش گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ، موجب مهار مؤثر و قابل قبول پيچك مزرع هاي در مزرعه شد. تلفيق گاوآهن با اختلاط گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ، و تلفيق گاوآهن+ ديسك و سپس اختلاط گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ به ترتيب با 98 و 80 / 96 درصد، بيش ترين كاهش تراكم را به خود اختصاص دادند. تلفيق ديسك+ اختلاط گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ، و يا فقط كاربرد گلايفوسيت به ترتيب با 81 و 67 / 78 درصد، در كاهش تراكم اين علف هرز داراي مهار مطلوب نبودند. بنابراين پيشنهاد مي شود در مزارع آيش نسبت به اجراي خاك ورزي توسط گاوآهن برگردان دار و يا تلفيق عمليات گاوآهن+ ديسك، در اواسط بهار و تابستان و پس از آن كاربرد اختلاط علف كش هاي گلايفوسيت و توفوردي+ ام سي پي آ اقدام شود.