كاربرد اميكس( Omics ) درعلوم علف هاي هرز

در طي چند دهه اخير توسعه مداوم فن آوري هاي تحليلي، تجربي و ابزارها منجر به توسعه رويكردهاي بسيار تخصصي شده است كه ميتواند انواع خاصي از مولكول هاي سلولي را شناسايي، اندازه گيري و كمي سازي كند. اين فن آوري ها به عنوان اميكس ) Omics ( شناخته ميشوند. چهار زمينه معروف در اميكس شامل ژنوميكس، ترانسكريپتوميكس، پروتئوميكس و متابولوميكس ميباشند، اما اميك هاي جديد نيز به طور مداوم اضافه ميشوند مانند ليپيدوميك و گلايكوميك. ظهور و توسعه سريع فناوري هاي اميكس شيوه تحقيقات زيست شناسان را به شدت تغيير داده است. فناوري هاي اميكس داراي توان عملياتي بالا ) High throughput ( بوده و قادر به توليد داده ها با سرعت بالايي مي باشند و بنابراين به بيوانفورماتيك و ابزارهاي محاسباتي بسيار وابسته هستند. فناوري هاي اميكس روش ها و رويكردهاي پيشرو هستند كه اخيراً در مطالعه پاسخ ها و سازوكارهاي تنش گياهي بكار گرفته شده و كمك قابل توجهي به پيشرفت هاي فعلي در درك ما از زيست شناسي گياه و تحمل و پاسخ گياه به تنش ها نموده اند. آنها بينش و افق هاي جديدي را براي درك تنش ها و همچنين پاسخ گياهان و مقاومت در برابر تنش ها فراهم مي كنند. رويكرد اميكس در علوم علف هاي هرز بيشتر مربوط به بكارگيري روش هاي جديد براي پرداختن به سوالات اساسي در زيست شناسي علف هاي هرز، بررسي تنوع ژنتيكي با استفاده از انواع ماركرهاي مولكولي و يافتن محل هاي هدف جديد علف كش ها، و همچنين سوالات كاربردي تر در زمينه بهبود مديريت علف هاي هرز و به ويژه در روشن نمودن سازوكارهاي مولكولي مقاومت به علف كش ها مي باشد. اگرچه يكي از چالش هاي اصلي در اين مسير نبودن ژنوم مرجع براي مقايسه مي باشد. چالش ديگر حاشيه نويسي ) Annotation ( كارآمد و دقيق از مجموعه ژنوم مرجع و در نهايت ژنوم پان ) pangenome ( است. در اين مرور به معرفي خلاص هاي از انواع اميكس، چالش ها و چشم-انداز فناوري هاي اميكس در علوم علف هاي هرز را همراه با مثال هايي از اينكه فناوري هاي اميكس چگونه بر مطالعات مقاومت به علف كش تأثير مي گذارند و در نهايت مديريت جمعيت هاي مقاوم در برابر علف كش ها را بهبود مي بخشند را مورد بررسي قرار مي دهد.