بررسي تأثير زمان وجين بر تراكم و زيست توده علف هاي هرز در كشت مخلوط با گياه زيره سبز (Cuminum cyminum L.) و نخود (. Cicer arietinum L)

با بررسي نسبت هاي كشت مخلوط در دو گياه زيره سبز و نخود و همچنين تأثير آنها در مديريت علف هاي هرز، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1399 - 1398 در مزرعه تحقيقاتي مجتمع آموزش عالي شيروان انجام گرفت. تيمارها شامل نسبت هاي مختلف كشت مخلوط افزايشي زيره سبز و نخود 100 / 0، 100 / 100 ،75/100 ، 50/100 ، 25/100 و 0/ 100 و روش هاي كنترل علف هاي هرز كه كاربرد علف كش تري فلورالين به صورت مخلوط با خاك و وجين علف هاي هرز 40 و 60 روز پس از كاشت بود. نمونه برداري از علف هاي هرز 40 ، 60 ، 70 ، 80 و 90 روز پس از كاشت در سطحي به مساحت يك مترمربع انجام به منظور تعيين زيست توده آنها، نمونه ها پس از خشكاندن، عملكرد زيست توده و تراكم آنها تعيين شد. نتايج نشان داد كه بيشترين زيست توده ) 95 / 3 و 52 / 3 گرم در مترمربع( و تراكم ) 75 / 4 و 36 / 4 بوته در متر مربع( علف هاي هرز به ترتيب مربوط به وجين دستي 60 و 40 روز پس از كاشت در كشت خالص نخود بدست آمد كه اختلاف معني داري با هم نداشتند. با افزايش زمان هاي نمونه برداري از علف هاي هرز 40 به 90 روز بر تراكم و زيست توده علف هاي هرز بر عملكرد اقتصادي و بيولوژيك تيمارها، افزايش معني داري مشاهده شد. به طوري كه 90 روز پس از كاشت، بالاترين زيست توده علف هاي هرز با ميانگين 63 / 6 گرم در مترمربع مربوط به كشت خالص نخود و كمترين آن نيز با ميانگين 3/87 گرم در مترمربع مربوط به كشت مخلوط نخود و زيره سبز با نسبت كشت 100 / 100 بود. براساس نتايج، نسبت كشت مخلوط 100 / 100 و 100 / 75 نخود و زيره سبز مي تواند در مديريت زيست توده و تراكم علف هاي هرز مفيد و اقتصادي باشد.