پيش بيني پرخاشگري بر اساس كيفيت رابطه والد-فرزند و اعتياد به شبكه هاي اجتماعي در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

اين پژوهش با هدف پيش بيني پرخاشگري بر اساس كيفيت رابطه والد-فرزند و اعتياد به شبكه هاي اجتماعي در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول انجام شد. اين مطالعه به روش همبستگي انجام شد. جامعه آماري اين مطالعه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان صومعه سرا در سال 1401 بودند. 100 نفر از آن ها به روش نمونه گيري در دسترس در اين مطالعه شركت كردند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه ي ارزيابي رابطه والد - فرزند فاين و همكاران، پرسشنامه ي استاندارد اعتياد به شبكه هاي اجتماعي مبتني بر موبايل و پرسشنامه ي پرخاشگري باس و پري پاسخ دادند. به منظور تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كيفيت رابطه والد فرزند و پرخاشگري ارتباط منفي و معنادار وجود دارد (519/0-=r)، در واقع هر چقدر كيفيت رابطه والد فرزندي بهبود يابد، ميزان پرخاشگري كاهش مي يابد. نتيجه ديگر نشان داد كه بين اعتياد به شبكه هاي اجتماعي و پرخاشگري ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (557/0=r)؛ در واقع هر چقدر ميزان اعتياد به شبكه هاي اجتماعي افزايش يابد، ميزان پرخاشگري در نوجوانان بيشتر مي-شود. در مجموع نتايج رگرسيون نشان داد كه 40 درصد از واريانس متغير پرخاشگري در نوجوانان بر اساس كيفيت رابطه والد-فرزند و اعتياد به شبكه هاي اجتماعي قابل پيش بيني است. نتايج پژوهش نشان داد هرچه رابطه ي والدين با فرزندان از نظر عاطفي كيفيت بهتري داشته باشد ميزان پرخاشگري فرزندان كمتر است و همچنين هر چه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي كمتر باشد پرخاشگري نوجوان كمتر خواهد بود.