مقايسه فرسودگي تحصيلي و بهزيستي روانشناختي در دانش آموزان وابسته به فضاي مجازي و عادي در شرايط اپيدمي كوويد 19

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقايسه فرسودگي تحصيلي و بهزيستي روانشناختي در دانش آموزان وابسته به فضاي مجازي و عادي در شرايط اپيدمي كوويد 19بود. روش: روش پژوهش از نوع علي ـ مقايسه و جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول در نيمسال دوم 1399-1400 بود. نمونه گيري به روش خوشه اي چند مرحله اي بود به اين ترتيب كه در مرحله اول از ميان نواحي مختلف آموزش و پرورش شهر شيراز، به طور تصادفي ناحيه 4 و از ميان مدارس دخترانه اين ناحيه 2 مدرسه و در مرحله بعد از هر مدرسه تعداد 6 كلاس از سه پايه تحصيلي هفتم، هشتم و نهم انتخاب شدند (محدوده سني اعضاي گروه نمونه بين 12 تا 16 سال بود). تعداد 265 دانش آموز به صورت كامل پرسشنامه ها را تكميل كردند. معيار شناخت دانش آموزان وابسته به اينترنت و عادي از طريق پرسشنامه اعتياد به اينترنت يانگ (1999) مشخص شد. پس از غربالگري تعداد 65 پرسشنامه حذف گرديد. در سطح آمار توصيفي (‌محاسبه ي فراواني، درصد، ميانگين، انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطي از روش t مستقل استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد تفاوت دو گروه دانش آموزان وابسته به فضاي مجازي و عادي در شرايط اپيدمي كوويد 19 در مؤلفه هاي فرسودگي تحصيلي، بهزيستي شناختي، خستگي تحصيلي، بي علاقگي تحصيلي، ناكارآمدي،تسلط محيطي، پذيرش خود، زندگي هدفمند، رشد شخصي، خودمختاري، معنادار است. نتيجه گيري: پيشنهاد مي شود كه والدين و معلمان با آموزش مهارت هاي هوش هيجاني از آسيب هاي وابستگي به فضاي مجازي پيشگيري كنند.