مطالعه ي كيفي مدل پديدار شناسانه فهم توحيدي دانش آموزان با كيفيت زندگي

اين پژوهش با هدف اصلي تبيين مطالعه ي كيفي بازنمايي معنايي توحيد در فهم دانش آموزان ابتدايي ازخداوند انجام گرفت. در واقع به انواع ادرك كودكان درسه بعد معنويت،خدا و توحيد پرداخته شده است؛ كه مي توان با توجه به ميزان درك عيني و يا انتزاعي كودك، به ديدگاه خداشناسي آن ها پرداخت. طرح پژوهش حاضر به صورت گراند تئوري بود. جامعه ي آماري پژوهش شامل دانش آموزان دختر ابتدايي بود، كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند.براي جمع آوري اطلاعات از نمونه مورد نظر مصاحبه به عمل آمد.پس از اجراي مصاحبه به مدت 6جلسه و هر دانش آموز به مدت 25 دقيقه، پاسخ هاي دانش آموزان ضبط گرديد.پس از اجراي مصاحبه با تعداد افراد مشخص شده پاسخ هاي گفته شده دانش آموزان توسط مصاحبه گر نوشته شده و با توجه به پاسخ ها در مقوله ي كدگذاري باز، كد گذاري محوري قرار داده شد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته هاي پژوهش نشان داد كه دانش آموزاني كه از هوش معنوي بالاتري برخوردار بوده و توانسته بودند پاسخ هاي كامل تري راجع به خداوند از والدين و مربيان و ساير اعضاي خانواده كسب كنند درك و شناخت بيشتر به خداوند داشتند و اين شناخت باعث شده كه از آرامش معنوي و سلامت روان بالاتري برخوردار گردند.