بررسي نقش هوش هيجاني به عنوان متغير واسطه بين خودكارآمدي و شايستگي حرفه اي معلمان دوره ابتدايي شهر شيراز

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش هوش هيجاني به عنوان متغير واسطه اي بين خودكارآمدي و شايستگي حرفه اي معلمان دوره ابتدايي شهر شيراز انجام شده است. روش پژوهش توصيفي همبستگي است. جامعه آماري 3770 نفر از معلمان مقطع ابتدايي شهر شيراز است. 200 نفر از معلمان به روش نمونه گيري دواطلبانه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از سه پرسشنامه استاندارد، پرسشنامه شايستگي حرفه اي معلمان (حاجي زاده)، خودكارآمدي معلمان (اسچانن، موران و وولفونتك) و هوش هيجاني (بار-آن) استفاده شد. براي توصيف داده ها از جداول توزيع فراواني، ميانگين، ميانه، نما، انحراف معيار، چولگي و كشيدگي و براي پاسخ به فرضيه هاي تحقيق از ضريب رگرسيون ساده، تحليل مسير با استفاده از روش بارون و كني استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه خودكارآمدي و هوش هيجاني معلمان مي تواند شايستگي حرفه اي معلمان را پيش بيني و خودكارآمدي مي تواند هوش هيجاني معلمان را پيش بيني كند و همچنين تاييد شد كه هوش هيجاني نقش واسطه اي بين خودكارآمدي و شايستگي حرفه اي معلمان دوره ابتدايي شهر شيراز را دارد.