بررسي مقايسه اي كيفيت زندگي و خوپنداره در زنان شاغل و غير شاغل شهر خرم آباد

با شروع انقلاب صنعتي، نقش هاي سنتي زنان تا حدودي دگرگون شد، به گونه اي كه به جاي كار صرفا خانگي، بخش عمده اي از زندگي آنها صرف فعاليت هاي بيرون از خانه گشت. مهمترين مسئله اي كه براي زنان شاغل امروز وجود دارد، چگونگي ايفاي نقش هاي سنتي و هماهنگي اين نقش ها با نقشي است كه مسئوليت هاي اجتماعي و اقتصادي زنان در دنياي امروز ايجاب مي كند. حل مشكلات زنان شاغل ادارات نيازمند تصحيح نگرش سنتي نسبت به زنان بر اساس ديدگاه الهي و انساني بر مبناي عدالت اجتماعي است. به نظر مي رسد كيفيت زندگي و خودپنداره، از عوامل مهم و موثر در ارتباط با رويارويي زنان با مشكلات شغلي و توانايي در برقراري هماهنگي وظايف مربوط به كار و خانواده است. پژوهش حاضر با هدف كلي مقايسه ميانگين هاي كيفيت زندگي و خودپنداره در زنان شاغل و غير شاغل انجام شده است. نمونه مورد مطالعه برابر با 60 نفر در نظر گرفته شد. تعداد زنان شاغل 30 نفر و تعداد زنان غير شاغل نيز 30 نفر در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه 26 سوالي كيفيت زندگي اسكوينگتون، و پرسشنامه 26 سوالي خودپنداره بك بوده و براي تحليل داده هاي حاصل از پرسشنامه ها از آزمون t مربوط به 2 گروه مستقل استفاده شد. نتايج حاكي از آن است كه: بين كيفيت زندگي زنان شاغل و غير شاغل تفاوت وجود دارد. همچنين كليه زيرمقياس هاي كيفيت زندگي مفروضه ي يكساني واريانس ها را دارا بوده، و در مقايسه ميانگين هاي زير مقياس هاي كيفيت زندگي، غير از روابط اجتماعي، در كليه زيرمقياس ها، بين زنان شاغل و غير شاغل تفاوت معنادار وجود داشته و زنان شاغل از ميانگين بالاتري نسبت به زنان غير شاغل برخوردار بودند. همچنين، فرضيه دوم مبني بر اينكه « بين خودپنداره زنان شاغل و غير شاغل تفاوت وجود دارد »، تاييد شد. يعني ميانگين خودپنداره در زنان شاغل، بالاتر از زنان غير شاغل است.