پيش بيني سلامت روان براساس راهبردهاي حل مسئله

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سلامت روان براساس راهبردهاي حل مسئله دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرشيراز در سال تحصيلي 1401-1400 انجام شده است. پژوهش از نظر هدف كاربردي و به لحاظ گردآوري داده ها طرحي توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي مي باشد. جمعيت مورد نظرازدانش آموزان ناحيه 2و4 دختر متوسطه دوم ونمونه آماري از مدارس اين دو ناحيه به روش خوشه اي مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامۀ سبك هاي حل مسئله كسيدي و لانگ (1996)، پرسشنامه سلامت عموميGHQ-28 گلدبرگ (1972) استفاده شد. داده ها با استفاده ازضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان با نرم افزار26 spss تحليل شدند. يافته ها نشان دادكه راهبردخلاقانه به طور منفي و معكوس فقط قادر به پيش بيني خرده مقياس اختلال عملكرد اجتماعي سلامت روان مي باشد وراهبرداعتماد به طور منفي و معكوس قادر به پيش بيني خرده مقياس هاي جسماني، اضطراب، اختلال عملكرد اجتماعي وافسردگي مي باشد. راهبرد گرايش به طور منفي و معكوس قادر به پيش بيني خرده مقياس اختلال عملكرد اجتماعي و افسردگي سلامت روان مي باشدو همچنين راهبردهاي درماندگي و مهارگري به طور مثبت و مستقيم قادر به پيش بيني خرده مقياس هاي سلامت روان مي باشند. با توجه-به يافته هاي پژوهش، راهبردهاي حل مسئله مي تواند نقش مهم و تاثير گذاري در سلامت روان دانش آموزان داشته باشد.