پيش بيني گرايش به اعتياد بر اساس ويژگي هاي شخصيت تاريك و ناگويي هيجاني در دانشجويان

گرايش به اعتياد يك خطر جدي براي كيفيت زندگي دانشجويان است. با توجه به اهميت اين موضوع اين مطالعه با هدف پيش بيني گرايش به اعتياد بر اساس ويژگي هاي شخصيت تاريك و ناگويي هيجاني در دانشجويان انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر دانشجويان مقطع كارشناسي ارشد رشته روانشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد لاهيجان در سال تحصيلي 1401 بودند. حجم نمونه در پژوهش حاضر 73 نفر از دانشجويان بودند كه با روش نمونه گيري در دسترس در يك نظرسنجي آنلاين مشاركت داشتند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه صفات سه گانه تاريك شخصيت، پرسشنامه آمادگي به اعتياد و پرسشنامه ناگويي هيجاني تورنتو استفاده شد. تحليل داد ه ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش گام به گام انجام شد. نتيجه نشان داد كه گرايش به اعتياد با ناگويي هيجاني رابطه مثبت و معنادار (512/0) دارد؛ نتيجه ديگر نشان داد كه بين شخصيت تاريك ماكياوليسم و گرايش به اعتياد رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (429/0)؛ همچنين نتيجه ديگر نشان داد كه بين شخصيت تاريك جامعه ستيز و گرايش به اعتياد رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (276/0)؛ اما در مقابل نتيجه ديگر نشان داد كه بين گرايش به اعتياد و شخصيت تاريك خودشيفته رابطه معناداري وجود ندارد. در نهايت نتايج رگرسيون نشان داد كه به ترتيب متغيرهاي ناگويي هيجاني و شخصيت تاريك ماكياوليسم 33 درصد از واريانس متغير گرايش به اعتياد در دانشجويان را تبيين مي كنند. در مجموع مي توان نتيجه گرفت كه ناگويي هيجاني و صفات شخصيت تاريك ماكياوليسم و جامعه ستيز با گرايش به اعتياد رابطه دارند. بنابراين به منظور حفظ و ارتقاء كيفيت زندگي دانشجويان مي بايست مداخلات آموزشي و درماني جهت پيشگيري از اعتياد انجام شود.