جايگاه فناوري ردياب چشمي در حوزه آموزش: يك مرور نظام‌مند

امروزه يكي از ابزارهاي پركاربرد در پژوهش‌هاي حوزه علوم شناختي، دستگاه ردياب چشمي است. سيستم ردياب چشمي براي اندازه‌گيري توجه بصري مورد استفاده قرار مي‌گيرد كه در پژوهش حاضر بر اساس فرضيه چشم-ذهن در آموزش مطرح شده است. هدف اين پژوهش بازتاب آنچه تاكنون با استفاده از اين سيستم در حوزه آموزش (موارد استفاده در دوره قبل از تحصيلات عالي) صورت گرفته و بررسي موضوعات درسي مورد سنجش با كمك فناوري مذكور مي‌باشد. اين پژوهش به شيوه مرور نظام‌مند بر اساس مدل پريزما در مهرماه ۱۴۰۲ و با جستجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي اسكوپوس، ساينس دايركت، اشپيرينگر و اِبسكوهاست انجام گرفت و در اسفندماه 1402 مورد بازبيني قرار گرفت. معيار پذيرش پژوهش‌ها شامل پژوهش‌هاي مرتبط با فناوري ردياب چشمي مربوط به حوزه آموزش و مقالات پژوهشي از سال 1402- 1399 (۲۰۲0 الي ۲۰۲۳ ميلادي) بود. طبق كليد واژه‌هاي انتخاب شده، ۱۱۸۵ مقاله از پايگاه‌هاي داده شناسايي شد. نهايتا 12 مقاله انتخاب شد و داده‌هاي اين مقالات و يك مقاله از جستجوي دستي مورد استخراج، توصيف و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد كه حركات فعالانه چشم در دروسي كه شامل نمودار مي‌باشند بيشتر مشخص شده و استراتژي دانش‌آموزان را در تفسير اينگونه نمودارها مشخص مي‌كند. بدين صورت، داده‌هاي سيستم ردياب چشمي به معلمان و دانش‌آموزان كمك مي‌كنند تا بهبود قابل توجهي در فرآيند آموزش و يادگيري داشته باشند. همچنين، يافته‌ها نشان از ضعف در كاربرد داده‌هاي حاصل از نگاه در ديگر مباحث داشته كه تلاش بيشتري را در اين زمينه مي‌طلبد. با استفاده از اين داده‌ها معلمان از ضعف و مشكلات دانش‌آموزان مطلع شده و اقدامات لازم را در جهت بهبود مشكلات با توجه به تفاوت‌هاي فردي مي‌توانند به‌كار گيرند. همچنين، اين فناوري كمك بسياري در زمينه آموزش‌هاي آنلاين مي‌نمايد، اعم از چگونگي طراحي، اجرا و ارزشيابي.