نقش هوش مصنوعي در يادگيري دانش آموزان

قدرت تحول هوش مصنوعي در آموزش غيرقابل انكار است؛ به طوري كه در دهه هاي اخير، هوش مصنوعي به عنوان يكي از حوزه هاي پيشرفته ي فناوري پديدآمده و نقش بسيار مهمي را در تغيير و تحولات در زمينه هاي مختلف ايفا كرده است. با پيشرفت سريع تكنولوژي، توسعه الگوريتم ها و افزايش قدرت محاسباتي، هوش مصنوعي به عنوان يك ابزار قدرتمند در حل مسائل پيچيده و بهبود فرآيندهاي مختلف شناخته مي شود و مي توان گفت يكي از مهم ترين پديده هاي آموزش كه در آينده بيش تر مورد استفاده قرار مي گيرد، هوش مصنوعي است كه با توجه به اهميت و كاربرد آن در آموزش، بسيار مورد توجه قرار گرفته است. ابزارها و فناوري‌هاي مبتني بر هوش مصنوعي اين پتانسيل را دارند كه يادگيري را شخصي‌سازي كرده و در زمان معيني بازخورد ارائه دهند. اين امر به معلمان اين امكان را مي دهد تا بر روي چيزهاي مهم تري از جمله ايجاد روابط صميمي با دانش آموزان و ارائه ي آموزش هاي فردي به آنان تمركز كنند. هوش مصنوعي در حوزه ي آموزش و يادگيري ظرفيتهاي فراواني دارد كه مي توان به صرفهجويي در هزينه و زمان و به كارگيري آموزش فردي در كنار يادگيري مشاركتي اشاره كرد. به كارگيري سيستمهاي هوش مصنوعي افقي تازه به روي دانشآموزان با نيازهاي ويژه نيز ميگشايد. بهرهگيـري از تجهيـزات و فنـاوريهـاي نوين آموزشي و تربيتي در راستاي اهداف آموزشوپرورش، در سند تحول بنيادين آموزشوپرورش مورد توجه قرار گرفته است. بنابراين استفاده از هوشمصنوعي بهعنوان نمودي از فناوريهاي نوين در آموزش شايسته توجه است. در اين پژوهش سعي شده تا اهميت هوش مصنوعي در فرآيند آموزش و تعليم و تربيت را مورد بررسي قرار گرفته و چالش ها و جوانب مثبت و منفي آن نيز در حوزه ي آموزش مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد.