تأثير آموزش به شيوه تلفيقي(مجازي و حضوري) بر يادگيري دريبل بسكتبال: تحليل كمي و كيفي مهارت

هدف: اهميت و لزوم استفاده از روش هاي آموزش به شيوه تلفيقي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است؛ هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير آموزش به شيوه تلفيقي(مجازي و حضوري) بر يادگيري دريبل بسكتبال دانشجويان رشته تربيت‌بدني بود. روش بررسي: ۶۲ دانشجوي رشته تربيت‌بدني (27 پسر و 35 دختر) در اين مطالعه شركت كردند. خرده مقياس دريبل از آزمون جانسون و براي آزمون كيفي دريبل براي ارزيابي مهارت دريبل استفاده شد. برنامه آموزش مهارت‌ها به شيوه مجازي و از طريق مشاهده ويديوي آموزشي به مدت شش جلسه 90 دقيقه اي و شش جلسه ۹۰ دقيقه اي آموزش حضوري مهارت را دريافت كردند. براي انجام و تجزيه‌وتحليل اين تحقيق از نرم‌افزار R استفاده‌شد. سطح معني داري كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه تمرين و آموزش به شيوه تلفيقي باعث بهبود معني‌دار سرعت و الگوي دريبل بسكتبال شد(001/۰ p ). مقايسه نتايج بين دو جنس نيز نشان داد كه نمرات الگوي حركتي پسران نسبت به الگوي حركتي دختران بالاتر بود(001/۰ p ) و بين مزاياي به‌دست‌آمده در سرعت دريبل دختران و پسران نيز برتري با عملكرد پسران بود (001/۰ p ). نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله به مربيان و اساتيد توصيه مي شود به منظور اثربخشي بيشتر آموزش دروس عملي، از روش هاي تركيبي آموزش مجازي و حضوري استفاده نمايند اين روش از طريق كاهش بارشناختي، ساده سازي حركت و امكان مرور و بازخورد افزوده و مشاركت فعالانه فراگير سبب بهبود سرعت يادگيري مهارتهاي حركتي مي شود.