ارتباط فرهنگ ايمني، مديريت بحران با سطح تاب آوري در سازمان آتش نشاني تهران

The relationship between the safety culture of crisis management and the level of resilience level in the tehran fire department

پژوهش حاضر، با هدف بررسي ارتباط فرهنگ ايمني ، مديريت بحران و سطح تاب آوري در سازمان آتشنشاني تهران به روش توصيفي تحليلي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را تعدادي از كاركنان سازمان آتشنشاني تهران به تعداد 170 نفر تشكيل داد، كه از ميان آنها با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به روش نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 122 نفر براي شركت در اين پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلي اين تحقيق از سه نوع پرسشنامه تشكيل شده است. و شامل پرسشنامه استاندارد سطح تابآوري ديويدسون (2003)،25 سوال و پرسشنامه مديريت بحران مادسيچ وهمكاران (2005) شامل 38 و پرسشنامه فرهنگ ايمني در برگرفته از پرسشنامه استاندارد دنينسون كه شامل 40 سوال در قالب طيف پنج گزينهاي ليكرت براساس گزينههاي (بسيار كم، كم، متوسط، زياد و بسيارزياد) بود. كه روايي آن توسط تعدادي از پاسخگويان تاييد شد و پايايي آنها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 85/0، 87/0، 86/0برآورد شد. تجزيه تحليل دادهها با استفاده از نرم افزار spss با نسخه 22 در سطح آمار توصيفي و آمار استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و كواريانس انجام شد. نتايج حاصل از اين تحليل نشان داد كه بين سطح تاب آوري و فرهنگ ايمني با مديريت بحران رابطه مثبت و معناداري در سطح 99 درصد وجود دارد.همچنين نتايج نشان داد كه ضريب همبستگي چندگانه (R) بين سطح تاب آوري و فرهنگ ايمني با مديريت بحران در سازمان آتشنشاني تهران با 763/0 است، كه بيانگر همبستگي بالا بين بين ضريب همبستگي بين سطح تاب آوري و فرهنگ ايمني با مديريت بحران در سازمان آتشنشاني تهران است. ضريب تعيين (R2) برابر با 582/0 است. بدين معني كه 2/58 درصد از تغييرات متغير وابسته توسط متغيرهاي مستقل تحقيق، يعني سطح تاب آوري و فرهنگ ايمني قابل پيش‏بيني است و بقيه تغييرات مربوط به متغيرهاي ديگري است .