مطالعه مقايسه اي سطح تاب آوري در مديريت بحران درهلال احمر و سازمان آتش نشاني

Comparative study of the level of resilience in crisis management in the Red Crescent and Tehran firefighting organizations

سازمانهاي آتشنشاني و هلال احمر با هدف اصلي نجات جان و اموال انسانها تشكيل شده اند بنابراين يك آتش نشان و نيروي امدادي هلال احمر قادر است در بحراني ترين شرايط محيطي و زيان آورترين شرايط كاري به ياري حادثه ديدگان بشتابند. با توجه به آمارهاي حريق و حوادث، تعداد مصدومين و فوت شدگان مأموران آتش نشان و نيروهاي امدادي هلال احمر در طي ساليان اخير نگران كننده است چرا كه آنها در محيط هاي پر مخاطره آميز و از جمله انفجارات به امدادرساني و عمليات مي پردازند، لذا آسيب پذيري آنان در حد بالايي است. علاوه بر اين، عوارض و مخاطرات شغلي در حرفه آنها با بروز و تشديد انواع بيماري هاي جسمي و رواني جلوه مي كند. هدف از اين پژوهش پاسخ به اين پرسش است كه:آيا تفاوتي در سطح تاب آوري در مديريت بحران در سازمان هاي آتشنشاني و هلال احمر شهر تهران وجود دارد؟ و نوع روش دراين پژوهش بصورت توصيفي- پيمايشي مي باشد. تاب آوري بطور كلي يعني بازگشت به تعادل اوليه يا رسيدن به تعادل سطح بالاتر(در شرايط تهديدكننده)است. و از اين رو سازگاري موفق در زندگي را فراهم مي كند. از نظر هدف آن بررسي مقايسه اي سطح تاب آوري در مديريت بحران در سازمان هاي آتشنشاني و هلال احمر شهر تهران است، زمان انجام اين پژوهش سال 97 مي باشد. ابزار گردآوري داده ها از طريق پرسشنامه مي باشد. ابزار اصلي اين تحقيق از دو نوع پرسشنامه تشكيل شده است. و شامل پرسشنامه استاندارد سطح تاب آوري ديويدسون (2003)،25 سوال و پرسشنامه مديريت بحران مادسيچ وهمكاران(2005) شامل 44 سوال كه شامل ابعاد(تعهد مديريت 9سوال، فرهنگ خطاپذيري7سوال،فرهنگ يادگيري 6 سوال، آمادگي 3 سوال، آگاهي13 سوال، انعطاف پذيري6 سوال) و در قالب طيف پنج گزينه اي ليكرت براساس گزينه هاي (بسيار كم، كم، متوسط، زياد و بسيارزياد) مي باشد.