بررسي تأثير نظام آراستگي و آموزش بر عملكرد ايمني با در نظر گرفتن نقش ميانجي مشاركت كاركنان (مطالعه موردي: مركز آموزش آتش نشاني تهران)

Investigating the effect of grooming and training systems on safety performance considering the mediating role of employee participation (Case Study: Tehran Fire Training Center)

اين تحقيق با هدف بررسي تأثير نظام آراستگي و آموزش بر عملكرد ايمني با در نظر گرفتن نقش ميانجي مشاركت كاركنان در مركز آموزش آتش نشاني تهران صورت گرفته است. ازنظر دسته‌بندي تحقيقات برحسب هدف يك تحقيق كاربردي مي‌باشد، ازنظر نحوه ي گردآوري داده‌ها توصيفي- غيرآزمايشي است و در ميان انواع روش‌هاي تحقيق توصيفي در زمره مطالعه ي موردي قرار گرفته-است. جامعه آماري تحقيق تعداد 170 نفر از كاركنان مركز آموزش آتش نشاني تهران بودند كه با استفاده از فرمول كوكران 118 نفر از آنها براي توزيع پرسشنامه انتخاب شده اند. جهت سنجش ارتباط بين متغيرهاي تحقيق از يك پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است كه شامل 4 سازه و 15 گويه بود. در نهايت داده هاي حاصل از توزيع پرسشنامه با استفاده از روش مدل معادلات ساختاري و نرم افزارهاي آماري SPSS 26و Smart-Pls 4 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان دهنده ي تأثير معنادار مديريت نظام آراستگي، آموزش و مشاركت كاركنان بر عملكرد ايمني در مركز آموزش آتش نشاني تهران بود. همچنين نقش ميانجي مشاركت كاركنان در رابطه ميان متغيرهاي نظام آراستگي و آموزش كاركنان با متغير عملكرد ايمني مورد تأييد قرار گرفت.