مقايسۀ روش‌هاي زمين‌آماري دو و چند نقطه‌اي در مطالعات زمين شناسي

در تحليل داده‌هاي زمين‌شناسي از جمله درون‌يابي متغيرهاي پراكنده‌ مثل سطح آب‌هاي زيرزميني و عيار مواد معدني و تعميم آنها به نواحي فاقد نمونه، اغلب از روش‌هاي زمين‌آماري دو نقطه‌اي استفاده مي‌شود. اساس اين روش‌ها بر استفاده از داده‌هاي مشاهده‌اي در تحليل همبستگي‌هاي مكاني دو نقطه‌اي و چشم‌پوشي از مقادير آماره‌هاي بالاتر مبتني است كه ممكن است در شناخت الگوهاي پيچيده نقش كليدي داشته باشند. در سال‌هاي اخير استفاده از روش چند نقطه‌اي متداول شده‌است كه از تصاوير آموزشــي براي اســتخراج الگوها و از الگوريتم‌ها براي شبيه‌سازي اســتفاده مي‌كند. در اين مقاله، مباني روش‌هاي دو و چند نقطه‌اي تشريح و نتايج حاصل از درون‌يابي داده‌هاي مربوط به سطح آب‌هاي زيرزميني با اين دو روش مقايسه شده‌اند. به اين منظور، پس از مدل‌سازي پارامترهاي فيزيكي و تهيۀ نقشه‌هاي شبيه‌سازي شدۀ سطح آب زيرزميني، همبستگي‌هاي دو و چندگانه مشخص شده‌اند. نتايج به‌دست آمده حاكي از همبستگي بالاتر تحقق‌هاي روش چند نقطه‌اي به تصوير آموزشي و مزيت استفاده از اين روش نسبت به روش دو نقطه‌اي است.