تنگه مالاكا؛ نمونه­اي از تلاش در مسير يك تمدن دريايي

تمدن دريايي در يك فضايي كه نقش ارتباطي دارد تحت تاثير متغيرهاي مربوطه سامان پيدا كرده و نقش جهاني خود را متاثر از اين موقعيت در ارتباطات بين سازه­هاي ژئوپليتيكي ايفا مي­كند. حمل و نقل دريايي ستون فقرات تجارت جهاني و اقتصاد جهاني بوده است كه نقشي بي­بديل در كنش­هاي بين­منطقه­اي، ارتباطات فرهنگي و توسعه اقتصاد در جهان داشته است. امروزه بيش از 90 درصد تجارت جهان از طريق دريا انجام مي­شود. تجارت جهاني، به ويژه بخش بزرگي از منابع انرژي جهان، بين مناطق توليد و مقصد نهايي آنها از تنگه­هاي مي­گذرد. تنگه مالاكا در جنوب آسيا چنين نقش ارتباطي را با حجم بزرگي از تعاملات دريايي بر عهده دارد. اين گذرگاه دريايي، درياي چين را به اقيانوس هند متصل مي كند. تنگه مالاكا 60 درصد تجارت دريايي بين‌المللي را پوشش داده و يكي از مسيرهاي اصلي حمل و نقل انرژي است. موقعيت جغرافيايي آن براي كل منطقه هند و اقيانوس آرام ضروري است. در اين پژوهش با استفاده از روش كتابخانه­اي اطلاعات مورد نياز جمع­آوري شده است و سپس با استفاده از روش توصيفي– تحليلي به بررسي نقش تنگه مالاكا در شكل­گيري يك تمدن دريايي بين كشورهاي منطقه پرداخته شده است. با توجه به مطالعات انجام شده، تنگه مالاكا در شكل تمدن دريايي با محوريت سه كشور اندونزي، مالزي و سنگاپور علاوه بر نقش ارتباطي خود، تاثير بسيار زيادي در شكل­گيري تمدن دريايي بين كشورهاي همجوار داشته است.