ارزيابي امكان استفاده از پساب آب شيرين كن ها جهت پرورش برخي آبزيان

Evaluating the possibility of using desalination brine to breed some aquatic animals

استفاده از آب شيرين كن ها يك روش در حال گسترش براي تامين آب شيرين در مناطق مختلف خشك و نيمه خشك در نقاط مختلف دنيا است. اين امر مقدار قابل توجهي از پساب آب نمك را وارد محيط زيست مي كند و تلاش جهاني را براي به حداقل رساندن تأثيرات زيست محيطي اين پساب ها برجسته مي كند. در اين مطالعه با تكيه بر تحقيقات انجام شده به بررسي پتانسيل بهره براري از اين پساب ها جهت آبزي پروري به عنوان يكي از روش هاي مديريت اين پساب ها پرداخته شد. با توجه به نتايج حاصل از بررسي منابع مختلف پرورش آبزيان مختلف از جمله ماهيان (به ويژه تيلاپيا و سي باس)، آرتميا و كشت ريز جلبك ها (از قبيل اسپيرولينا) قابل توصيه هستند. طرح توليد يك پارچه با پرورش توام ماهي، ريز جلبك و گياه هالوفيت مي تواند اين مشكل زيست محيطي را به منبع اقتصادي جديدي براي جوامع فقير محلي تبديل كند. وارد كردن آبزي پروري يا كشت ريز جلبك ها به اين سيستم توليد، محصولات جانبي جديدي ايجاد مي كند كه ارزش كلي زنجيره را تقويت مي كند. به عنوان مثال توليد كلاژن به عنوان محصول جانبي فرآوري ماهي و استفاده از ريزجلبك ها براي توليد سوخت زيستي محصولات جانبي ارزشمندي هستند كه البته اين موارد نيازمند مطالعات بيشتر هستند.

The use of desalination plants is an expanding method for supplying fresh water in different arid and semi-arid regions in different parts of the world. This introduces a significant amount of brine effluent into the environment and highlights the global effort to minimize the environmental impact of these effluents. In this study, relying on the conducted researches, the potential of using these wastewaters for aquaculture was investigated as one of the management methods of these wastewaters. According to the results of the investigation of different sources of aquaculture, including fish (especially tilapia and sea bass), artemia and microalgae cultivation (such as spirulina) are recommended. Cultivation of fish, microalgae and halophyte can turn this environmental problem into a new economic source for local poor communities. Adding aquaculture or microalgae cultivation to this production system creates new side products that strengthen the overall value of the chain. For example, the production of collagen as a by-product of fish processing and the use of microalgae for the production of biofuel are valuable by-products, which, of course, require further studies.