كاربرد مدل مفهومي DPSIR در تدوين راهبردهاي مديريتي حفاظت تالاب ها مطالعه موردي: تالاب هورالعظيم

امروزه، تالاب ها به طور گسترده براي تامين خدمات اكولوژيكي مهم و ارزشمند براي سلامت انسان به رسميت شناخته مي‌شوند و جزء متنوع ترين و پربارترين اكوسيستم هاي جهان مي باشند. سلامت چنين اكوسيستم هاي ارزشمندي در سراسر جهان به طور فزاينده اي در معرض تهديد فشارهاي محيطي است. يكي از تالاب هاي مهم ايران، تالاب هورالعظيم است كه داراي ويژگي هاي منحصر به فرد و ارزش هاي بي شمار طبيعي است. اما تخريب هاي اخير تاثيرات مهمي بر ساختار و كاركرد اين تالاب گذاشته است. بدين منظور اين پژوهش با هدف تحليل نحوه راهبرد مديريت بوم سازگان تالاب هورالعظيم به منظور ارائه بهترين راهكارهاي مديريتي مبتني بر چارچوب DPSIR به انجام رسيد. براي رسيدن به اين مهم پس از بازديد ميداني، مصاحبه با كارشناسان و تكميل پرسش نامه توسط متخصصين و خبرگان منطقه، نيروهاي محركه، فشار، وضعيت و اثر شناسايي شدند. طبق نتايج حاصله در تالاب هورالعظيم 8 نيروي محركه اصلي، 30 عامل فشار شناسايي گرديد. در نهايت راهبردهاي مديريتي در قالب پاسخ هاي احتمالي با توجه به ارتباط بين ارزش ها و تهديدها و هريك از مولفه هاي مدل تحليلي DPSIR ارائه گرديد.