بررسي شرط محرمانگي در قراردادهاي تجاري

Examining the confidentiality clause in commercial contracts

يكي از مهم ترين تعهدات طرفين در قراردادهاي تجاري در قبل و بعد از امضاي قرارداد، تعهد به حفظ رازداري و محرمانگي اطالعات است. در قراردادهاي تجاري طرفين قرارداد در جريان مذاكره، انعقاد و اجراي قرارداد به اطلاعات طرف مقابل كه ارزش تجاري دارند و افشاي آنها براي اشخاص ثالث باعث زيان هنگفت طرف قرارداد مي شود دست مييابند، بنابراين ضروري است با درج شرط يا انعقاد شرط محرمانگي از اين اطلاعات ارزشمند محافظت نمايند. با بررسي شرط محرمانگي در قراردادهاي تجاري مشخص شد كه هريك از طرفين قرارداد متعهد مي شوند نه تنها اطلاعات محرمانه را در برابر اشخاص ثالث افشا نكنند، بلكه اين اطلاعات را در غير از هدفي كه در قرارداد براي آن تعريف شده نيز به كار نگرفته و تنها در راستاي اهداف قرارداد استفاده كنند. در قراردادهاي تجاري، بايد اطلاعات محرمانه، اشخاصي كه مجاز به آگاهي از اين اطالعات هستند، مدت زمان حفظ محرمانگي و در مقابل، اطلاعات قابل افشا، تحت عنوان استثنائات محرمانگي به طور صريح مشخص گردد. در اين راستا براي يك سري از اطالعات محرمانه در قراردادهاي تجاري، مدت محرمانگي با ساير اطلاعات محرمانه ممكن است متفاوت در نظر گرفته شود كه اين خود ضريب حفظ محرمانگي اطلاعات را به مراتب افزايش مي دهد.