يادگيري علوم تجربي از طريق فعاليت آزمايشگاهي، چالش‌ها و رفع آنها‌ (يك پژوهش مروري سيستماتيك)

يكي از ويژگي‌هاي متمايز آموزش علوم در مقايسه با ساير زمينه‌ها، استفاده از كار آزمايشگاهي به عنوان فعاليت‌هايي است كه در آن دانش‌آموزان براي تجربه و بررسي دنياي فيزيكي، اشياء واقعي را دستكاري و مشاهده مي‌كنند. كار آزمايشگاهي اغلب توسط معلمان و ديگران به عنوان محوري براي جذابيت و اثربخشي آموزش علمي در نظر گرفته مي‌شود. اين مطالعه، بر فعاليت‌هاي عملي علوم كه شامل دستكاري و/يا مشاهده اشياء واقعي توسط دانش‌آموزان مي‌شود، براي تكميل مطالعات انجام شده بر روي كار آزمايشگاهي متمركز شد. در اين راستا يك بررسي سيستماتيك از تحقيقات در مورد آموزش علوم در زمينه كار آزمايشگاهي در محيط‌هاي مدرسه انجام گرفت كه هدف آن شناسايي چالش‌هاي انجام كار آزمايشگاهي توسط دانش‌آموزان و جنبه‌هاي مهم چگونگي استفاده موفقيت‌آميز از كار آزمايشگاهي به‌ عنوان يك استراتژي آموزشي علوم در مدارس مي‌باشد. از 31 مقاله كه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند 18 چالش مربوط به هر يك از مراحل روش اكتشافي شامل؛ «بيان سؤال تحقيق»، «توليد فرضيه»، «برنامه‌ريزي و انجام آزمايش‌ها» و «تحليل داده‌ها و نتيجه‌گيري» پديدار گرديد و پيشنهاداتي براي رفع چالش‌هاي مربوطه و انجام موفقيت آميز آزمايشات ارائه گرديد.