ادله عام الزامي جاري در آموزش جنسي از منظر فقه تربيتي

آموزش جنسي بخش مهمي از تربيت جنسي است. اين نوع آموزش، در راستاي افزايش دانش، آگاهي و ارتقاي مهارت متربيان در امور جنسي و جنسيتي آنان صورت مي‌گيرد. روش‌هاي خاص و تصريح شده‌اي در ساحت آموزش جنسي وجود دارد، علاوه بر اين، ادله و قواعد عامي هستند كه تكليف تربيتي را در اين ساحت مشخص مي‌كنند. سؤال اين است كه از چه ادله و قواعد عامي مي‌توان در راستاي آموزش جنسي استفاده كرد؟ فقدان پژوهشي در اين زمينه و اهميت اين ادله و قواعد در راهگشايي و تسهيل‌گري حكم‌سازي براي مكلفان (مربيان و متربيان) هدف تدوين اين تحقيق است كه ضرورت پرداختن به آن را توجيه مي‌نمايد؛ ازاين‌رو، اين پژوهش در راستاي احصاي ادله و قواعد عامِ ساري و جاري در آموزش جنسي با روش توصيفي ـ تحليلي و گردآوري كتابخانه‌اي، ادله عام و قواعد عامه الزامي مربوط به تعليم آموزه‌هاي جنسي از ديدگاه فقه اهل بيت (ع) را استخراج نموده است تا در صورت فقدانِ دليل خاص، به اين قواعد بتوان تمسك كرد. «تعليم وقايي»، «تعليم جاهل»، «قاعده هدايت»، «امر به معروف و نهي از منكر» و «مقتضاي روايات وظيفه‌مندي والدين» مهمترين ادله و قواعدي هستند كه در اين ساحت جريان دارند. اين ادله و قواعد، بيانگر وظايف والدين و مربيان در تعليم آموزه‌هاي جنسي به متربيان است..