بررسي تطبيقي قاعده ي فقهي اصاله الصحه و اصل مثبت انديشي

يكي از قواعد و اصول فقهي، قاعده ي اصاله الصحه مي‌باشد كه در علم فقه، آثار زيادي دارد. اصل مثبت انديشي در علم روانشناسي نيز، مفهومي مشابه با قاعده ي يادشده دارد. اين پژوهش با هدف بررسي تطبيقي قاعده ي فقهي اصاله الصحه و اصل مثبت انديشي انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي_تحليلي مي‌باشد، به اين ترتيب كه با جمع آوري اطلاعات از منابع فقه اسلامي به بررسي تعريف، مفهوم و ادله ي اثبات قاعده اصاله الصحه پرداخته شد؛ سپس با بيان تعريف مثبت انديشي و جايگاه آن در علم روانشناسي و نيز جايگاه مثبت نگري در اسلام، ده وجه از وجوه شباهت و تفاوت دو اصل مذكور مشخص شد. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت قواعد آيين اسلام درمقايسه با اصول و قواعد مكاتب فكري ديگر، تشابهاتي دارد اما جامعيت و دقت نظر در اصول فقه اسلامي به وضوح نمايان است.