قواعد كلي فقه تربيتي در راستاي عفاف جنسي جامعه

عفاف جنسي ملكه‌ي نفساني است كه انسان را با خودداري از رفتارهاي جنسي وامي‌دارد. انسان در جهت عفاف جنسي ملزم به رعايت بايدها و نبايدها فقه تربيتي است. همچنين موارد غير الزامي از آداب و دستورات وجود دارد كه فقه تربيتي به انجام (مستحبات) و ترك (مكروهات) آن‌ها توصيه مي‌كند. فقه تربيتي براي تحقق عفاف جنسي نه تنها به ترك اين افعال و مجازات در صورت ارتكاب آن‌ها اكتفا نكرده؛ بلكه راهكارهاي عام و جزئي نيز براي تحقق عفاف جنسي پيشنهاد مي‌دهد. همچنين غير از پيشنهادات و الزامات فقه تربيتي در تحقق عفاف جنسي سياستهاي كلي و عامي وجود دارد، كه بر سراسر فرايند تربيت و عفّت جنسي سايه افكنده است. وجوب ارشاد جاهل و هدايت آن، امر به نيكي و نهي از زشتي، حرمت إعانه بر اثم و وجوب بازدارندگي از گناه از جمله پيشنهادات عام؛ و اصل رعايت موازين شرعي، اصل رعايت توانايي مكلف در فرايند تربيت اصل آزادي و اختيار و اصل تخفيف و تسهيل از جمله سياست‌هاي كلي فقه تربيتي در جهت عفاف جنسي است.