بررسي رابطه اضطراب كرونا با اميدواري و تعارض معلم و شاگرد در شروع كلاس هاي حضوري سال تحصيلي 1400-1401

زمينه و هدف: اپيدمي كوويد 19، پيامدهاي متعددي در حوزه هاي مختلف از جمله حوزه خانواده داشت و اين بيماري به صورت چشم گيري عادات روزانه بدن، شرايط روحي، موقعيت اجتماعي و اقتصادي را تحت تاثير قرار داد. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه اضطراب كرونا با اميدواري و تعارض معلم و شاگرد در شروع كلاس هاي حضوري سال تحصيلي 1400-1401 بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر كرمانشاه در سال 1400-1401 بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تعداد 300 نفر به عنوان نمونه براي پاسخ دهي به پرسشنامه هاي پژوهش انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي اضطراب كرونا، اميدواري و تعارض معلم و شاگرد استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه اضطراب كرونا با اميدواري و تعارض معلم و شاگرد رابطه معناداري دارد و اضطراب كرونا پيش بيني كننده ميزان اميدواري و تعارض معلم و شاگرد است. نتيجه گيري: در نتيجه مشاوران مدارس جهت كاهش مشكلات تحصيلي و اضطراب كرونا در دانش آموزان بايد در پي برنامه هاي آموزشي و مداخلات درماني باشند.