مطالعه و بررسي جغرافياي كشاورزي استان گيلان به منظور توسعه گردشگري كشاورزي

Studying and investigating the agricultural geography of Gilan province in order to develop agricultural tourism

گردشگري كشاورزي، بخشي از گردشگري روستايي و شكلي از گردشگري جايگزين است كه در محدوده روستا و در ارتباط با فعاليت هاي كشاورزي مفهوم مي يابد. اين شكل از گردشگري در نتيجه ارتباط 5 عامل؛ گردشگران، كشاورزان، محيط روستا، تسهيگران-دست اندركاران و مزرعه با تمام امكانات و فعاليت هاي تابع موجوديت مي يابد. مفاهيم اين شكل از گردشگري، به دليل نوپا بودن و ارتباط با شاخه هاي مختلف گردشگري، برداشت هاي متفاوتي در نزد پژوهشگران گردشگري داشته و گاها محل بحث و اختلاف نظر بوده است. اين پژوهش مي كوشد، در قالب يك مطالعه تحليلي-توصيفي به روش اسنادي با تكيه بر مباني پايه، مفاهيم بنيادي، ديدگاهها، نظريه ها و مدل هاي تجربي موجود، شناخت بهتري از گردشگري كشاورزي و ابعاد آن به مخاطب ارائه دهد. در ضمن تلاش مي كند براي عينيت بخشي فضايي به مفهوم گردشگري كشاورزي، فضاي كلي استان گيلان را از حيث برخورداري از جاذبه هاي اين شكل از گردشگري و امكان توسعه آن بررسي نمايد. پرداختن به اين موضوع با توجه به گردشگر پذير بودن و غلبه فعاليت كشاورزي در گيلان و تنوع زياد محصولات كشاورزي و جشنواره هاي بومي –محلي ضروري به نظر مي رسد. چراكه بررسي ديدگاهها و نظريه هاي موجود در خصوص گردشگري كشاورزي گوياي نقش موثر آن بر شاخص هاي توسعه روستايي بخصوص از منظر اقتصادي و زيست محيطي مي باشد.