رنگين كمان در تمدن اسلامي: ابن هيثم

چند تن از مشهورترين فيلسوفان، رياضيدانان، ستاره شناسان و پزشكان مسلمان در قرون وسطي، ماهيت نور را مورد بررسي و مطالعه قرار دادند. علم نورشناسي اسلامي احتمالاً بديع ترين و مهم ترين كاوش ها و يافته هاي علمي در تاريخ جهان اسلام است. اين دانشمندان آثار دانشمندان يوناني را ، به ويژه آثاري از رياضيدان اقليدس در قرن سوم پيش از ميلاد و رساله هاي بطلميوس منجم مصري را مورد مطالعه قرار دادند. اين ميراث علمي پيش از اسلام طيف گسترده اي از موضوعات شامل انعكاس، انكسار، نمايش تصوير از طريق منافذ نور، و رنگين كمان تا آناتومي و عملكرد چشم را بررسي مي‌كرد. پس از آن دانشمندان اسلامي با استفاده از روشهاي علمي آن ميراث را تكميل و به تعالي رساندند. شناخته‌شده‌ترين دانشمندان اسلامي در پديده‌هاي رنگين كمان عبارتند از رياضي‌دان و اخترشناس ابن هيثم، فارابي، ابن سينا ، ابن رشد، قطب الدين شيرازي، كمال الدين الفارسي، سهروردي و خواجه زاده بروسوي. آثار اين فيلسوفان بزرگ مبتني بر استدلال استقرايي و مشاهدات تجربي است. آنها درباره اين پديده طبيعي بحث كرده اند و هر كدام به علم نورشناسي و علوم طبيعي اسلامي كمك شاياني كرده اند. اين دانشمندان روش آزمايشهاي علمي به ويژه اهميت همبستگي بين آزمايش و نظريه را گسترش دادند. با تلاش آنها علم تجربي شكل گرفت و آنان از نوعي فرآيند مطالعاتي و علمي استفاده مي كردند كه در نهايت بر تمام فعاليت هاي علمي سايه افكند.